Inleven is mijn tweede natuur en ik heb een brede interesse in de achtergrond van zowel mensen als organisaties. Eigenlijk wil ik gewoon het waarom van alles in de wereld weten. Je kunt wel stellen dat ik verslaafd ben aan Radio 1, boeken, documentaires en podcasts met achtergrondverhalen. Naast doorvragen is aanvoelen voor mij onmisbaar om goed te kunnen schrijven.

Vroeger was ik zo’n meisje dat verhaaltjes en gedichtjes schreef en de hele bibliotheek uitlas. Mijn echte schrijftraining begon ik in 2012 met mijn wekelijkse blog Vrolijk Zorgenkind over ons bijzondere gezinsleven met een ernstig meervoudig gehandicapt kind. Een leven waarin niets vanzelf ging. Daarmee raakte ik duizenden lezers. Die blogs leidden drie jaar later tot de 2Doc documentaire ‘Zorg om Daan’ (zie ook de trailer op deze pagina).

Doorgaan als ’t moeilijk wordt

Onze zoon Daan leerde mij ook een paar serieuze levenslessen. De belangrijkste? Doorgaan, ook als het moeilijk wordt. Hij woont sinds eind 2015 op een geweldige Zorgboerderij in Twente. Daar is hij heel gelukkig. Iedere week gaan we naar hem toe en als we FaceTimen lachen we samen om YouTube filmpjes van Bert en Ernie.

Aan dat positieve verhaal zit ook een schaduwkant. De impact van intensieve zorg op ons gezin was immens en allesbepalend. Het is mij veel waard om onnodig leed bij gezinnen zoals wij te voorkomen. Daarom ben ik nauw betrokken bij Pilot 5, onderdeel van het Programma Volwaardig Leven van het Ministerie van VWS en geef ik gastlessen aan kinderverpleegkundigen in opleiding.

Muziek

Met mijn allereerste elpee begon mijn liefde voor muziek. Ik was 14 en kreeg ‘m (met een dikke kras) van een neef ‘die er niks aan vond’: een elpee van ABBA. En hoezeer ik ook houd van Queen, Bruce Springsteen en Coldplay… ABBA is jeugdsentiment en blijft altijd. Als ik een dipje heb word ik er weer hartstikke vrolijk van. In de auto zing ik keihard mee, maar ik zal me inhouden als ik je parkeerplaats oprijd. Het moet natuurlijk wel leuk blijven 😉

Oude meuk
De muziek bracht mij ook de liefde. Ik zong in een band en ontmoette in bassist Paul de leukste man ter wereld. Met hem en onze jongste zoon Gijs woon ik in een oud huis uit 1880. Ik ben sowieso van de oude meuk en struin graag in de kringloopwinkel. Vrije tijd heb ik niet veel, maar áls ik die heb geniet ik van een boswandeling met hond Teun of een gloeiend spannende Scandinavische thriller (eerlijk is eerlijk, af en toe achter een kussentje als ’t te eng wordt).

Ik houd wel van een uitdaging

In bepaalde opzichten ben ik wel een beetje een terriër. Mijn oma zei altijd ‘Wat ze in d’r kop heeft, heeft ze niet in d’r… ‘. Nou ja, dat dus. Maar maak je niet ongerust, mijn opdrachtgevers vinden mij een fijne samenwerkingspartner. Ik sta bekend om mijn inlevingsvermogen, kritische blik en zorgvuldige aanpak.

Ik schrijf graag voor bedrijven die maatschappelijk verantwoord ondernemen. Gewoon omdat de wereld daar mooier van wordt. Zelf zet ik mijn kennis en ervaring belangeloos in voor Het 8e Werk en Stichting Wonen op de Korenschoof.

Liever de zonnige kant
Belangrijk om te weten, ik houd van een grapje en bekijk het leven bij voorkeur van de zonnige kant. Verder ben ik ook een tikkeltje ongeduldig, ietwat eigenwijs en houd ik beslist niet van half werk. Ik doe ’t goed of ik doe ’t niet, zo zit ik erin. Samen de schouders eronder en iets moois neerzetten, daar word ik gelukkig van. Mijn grootste ergernissen? Arrogantie en mensen die zich niet aan afspraken houden.

Spreekt jou dit aan? Dan wordt ’t hoog tijd dat we kennismaken! Ik kijk ernaar uit om je te ontmoeten.